De Centrale Raad van Beroep heeft geoordeeld: huishoudelijke hulp valt onder de Wmo.

Dat blijkt uit drie uitspraken van 18 mei. 

Huishoudelijke hulp Aanspraken op huishoudelijke hulp die zijn toegekend onder de tot 1 januari 2015 geldende oude Wmo, blijven ook daarna gelden. De gemeente kan die aanspraken met toepassing van de Wmo 2015 aanpassen aan haar nieuwe Wmo-beleid. Dit beleid moet berusten op objectief en onafhankelijk onderzoek naar de tijd die nodig is voor een schoon en leefbaar huis. Overleg met gecontracteerde zorgaanbieders en cliëntenraden is niet toereikend.

Gemeente In de twee Utrechtse zaken is beslist dat de gemeente eerst deugdelijk onderzoek moet doen, in plaats van uit te gaan van het gestelde financiële kader. In de zaak van Aa en Hunze is beslist dat een gemeente huishoudelijke hulp mag aanbieden in de vorm van een algemene voorziening. Aanvullend hierop moet een op de persoon afgestemde maatwerkvoorziening worden aangeboden, indien dat nodig is voor de zelfredzaamheid. De gemeente Aa en Hunze mocht haar inwoner echter niet verwijzen naar de algemene voorziening ‘schoonmaken huis’, omdat de algemene voorziening van Aa en Hunze niet voldoet aan de eisen van de Wmo 2015.

Staatssecretaris Staatssecretaris VWS Martin van Rijn vindt ook dat gemeenten bepaalde vormen van huishoudelijke hulp niet op voorhand mogen uitsluiten. Hij zegt: ‘Dit is heel goed nieuws voor onze ouderen. Klip en klaar betekent deze uitspraak dat gemeenten mensen op maat huishoudelijke hulp moeten bieden, als iemand dat nodig heeft. Want huishoudelijke hulp valt onder de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015, daar kan nu geen twijfel meer over bestaan. De Centrale Raad heeft de wet geïnterpreteerd zoals ik die bedoeld heb. Dat vraagt om een persoonlijk gesprek met de burger en een luisterend oor van de gemeente. Voor desbetreffende wethouders zit er maar een ding op: houd je aan de wet. Ik zal hen daarop wijzen. Want de Centrale Raad heeft geen enkel aanknopingspunt gevonden dat de overheid met de nieuwe Wmo heeft willen breken met de Wmo 2007, waar huishoudelijke hulp al een onderdeel van was.’

In verschillende rechtszaken kwamen rechters tot tegengestelde conclusies. Zo oordeelde de rechtbank Zeeland-West-Brabant dat de gemeente Oosterhout met het uitsluiten van huishoudelijke hulp in overeenstemming met de Wmo had gehandeld terwijl de rechtbank Arnhem de gemeente Lochem in een soortgelijke zaak terugfloot. In een proefproces bij de rechtbank Amsterdam  oordeelde de rechter onlangs dat de gemeente Amsterdam in strijd met de Wmo handelt door het aantal uren voor de hulp bij het huishouden te laten bepalen door de uitvoerend zorgverlener.